Hengelo

Werkgelegenheid: meer bedrijven, meer arbeidsplaatsen en actieve industriepolitiek

De werkgelegenheid in Hengelo is de afgelopen jaren licht gegroeid. De groei houdt echter geen gelijke tred met de beschikbare beroepsbevolking. Naast het behouden en uitbreiden van werk op universitair en HBO-niveau moeten we ons daarom nog meer gaan richten op het investeren in werkgelegenheid op laag- en MBO-niveau, omdat dat het grootste deel van de beroepsbevolking is. We zijn trots op de Hengelose industrie, die van groot belang is voor onze werkgelegenheid. We willen een actieve landelijke en lokale industriepolitiek. Deze dient vooral gericht te zijn op het ontwikkelen en in stand houden van een zo lang mogelijke ontwikkel- én productieketen in de Regio en Oost-Nederland. Wij juichen de inspanningen om de instroom tot de arbeidsmarkt richting de technische beroepen te vergroten zeer toe. Dit is immers een belangrijke factor om onze maakindustrie te voorzien van gekwalificeerde technici. Initiatieven als Hengelo goes Techno zullen we daarom blijven faciliteren.

Ondersteuning MKB en ZZP’ers

Het MKB is de kurk waarop de Hengelose en Twentse economie drijft. Subsidies en andere regelingen die het MKB-ondernemers makkelijk maken om te kunnen innoveren en ondernemen dienen dan ook voor hen reëel beschikbaar te zijn en niet door bureaucratie te worden overschaduwd. Het aantal ZZP-ers is de aflopen jaren sterk gegroeid en levert een belangrijke bijdrage aan de economie. De ondersteuning die het ROZ biedt tbv bevorderen ondernemerschap houden wij in stand. We zijn vóór de intensivering van samenwerking van onderwijs (ROC, AOC, Saxion, Universiteit), ondernemers en overheid.

Verantwoordelijkheid werkgevers, quotumregeling en Social Return on Investment

Ook zonder een wettelijke quotumregeling spreken we werkgevers actief aan op hun verantwoordelijkheid om kansen te bieden aan mensen met een arbeidshandicap en/of mensen in de bijstand. We gaan door met de geïntegreerde werkgeversbenadering van gemeenten, UWV, ROC, ROZ en SWB in ons Werkplein in de Gieterij. Daar onderhouden de publieke organisaties samen de contacten met werkgevers en stemmen arrangementen op elkaar af. De SP vindt dat de gemeente bij aanbestedingen meer dan ooit eisen kan stellen over bijvoorbeeld het bieden van stageplekken (bv leerlingbouwplaats in de bouw) en het geven van kansen geven aan mensen in de bijstand (Social Return). Het handhaven van de zogenaamde Balkenende-norm voor de salariëring van bestuurders bij gesubsidieerde organisaties moet streng worden nageleefd en gecontroleerd. 

Uitvoering Participatiewet (oude Bijstandswet)

Mensen in de bijstand die kunnen werken moeten zo snel mogelijk weer aan de slag. Voor mensen waarvoor werk geen reële optie is bieden we actief vormen van reguliere maatschappelijke participatie aan (taallessen, vrijwilligerswerk). We zijn tegen een verplichte tegenprestatie. Uit onderzoek blijkt ook dat dat niet werkt. Wij geven uitvoering aan de landelijke regelgeving, maar maken gebruik van alle mogelijkheden voor maatwerk, met name als er kinderen in het spel zijn. De wet Taaltoets is een bureaucratisch gedrocht en dient landelijk zo snel mogelijk te worden afgeschaft.

Werken moet lonen

Wij zijn vóór het inzetten van loonkostensubsidies (aanvulling tot minimumloon) en tegen loondispensatie (werken onder minimumloon), omdat voor iedereen werken moet lonen! Re-integratie dient regulier werk als doel te hebben en mag nooit leiden tot verdringing van werk. Parttime werken moedigen we zeer aan, indien dat het hoogst haalbare is of een full-time baan (nog) niet beschikbaar is. Het uitgangspunt bij iedereen moet zijn: WAT KUN JE WEL. Iedereen die een bijstandsuitkering heeft moet hierop beoordeeld worden. Zodat zo snel mogelijk passend werk (evt. “beschut” of met loonkostensubsidie) dan wel passend vrijwilligerswerk kan worden gevonden. Verdringing van regulier werk door vrijwilligerswerk mag niet. Dit toetsen we middels een verdringingstoets.

Kwetsbare jongeren

Een grote zorg zijn kwetsbare jongeren die zonder startkwalificatie op de arbeidsmarkt komen. Om hen toch kansen te geven op de arbeidsmarkt zetten wij in op leerwerktrajecten binnen het onderwijsdomein. Daarvoor werken we samen met het ROC door middel van het Perspectiefpact en staan open voor onorthodoxe manieren om gemeentelijke budgetten te combineren met onderwijsmiddelen. Ook hier geldt ontschot inzet van geld. Vroegtijdig schoolverlaten blijven we actief bestrijden zodat de kansen op de arbeidsmarkt behouden blijven.

Maatschappelijke participatie en wederkerigheid

Waar voor mensen werk geen reële optie is, is altijd een vorm van maatschappelijke participatie aan de orde. Dat kan door deel te nemen aan activiteiten of vrijwilliger te zijn bij activiteiten. Maatschappelijke participatie is geen loonvormende arbeid en moet dit ook niet verdringen. Wij helpen mensen hun weg naar activiteiten te vinden.

Inburgering

De verantwoordelijkheid voor inburgering met zo snel mogelijk terug naar de gemeenten. Voor statushouders moet de inburgering gratis worden (afschaffing leenstelsel), met als voorwaarde dat ze er zelf aantoonbaar veel tijd en energie in investeren. Wij willen geen marktwerking bij het aanbieden van inburgeringscursussen. Het ROC moet de uitvoerende instantie zijn. Daarnaast hechten wij grote waarde aan de inzet van vrijwilligers om mensen te ondersteunen snel in te burgeren: de taallessen in de wijken, het taalcafé en andere vormen van begeleiding. Deze moeten op steun van de gemeente kunnen blijven rekenen. Duale trajecten waarbij inburgering hand-in hand gaat met (parttime)werk is waar enigszins mogelijk het uitgangspunt. Vanwege de grote instroom van vergunninghouders zetten we extra in op het begeleiden van deze groep naar werk en participatie. We zijn trots op de wijze waarop Hengelo op twee opvanglocaties vluchtelingen heeft opgevangen. Indien zich weer een nieuwe acute situatie voordoet willen wij dat Hengelo zich weer gastvrij opstelt. 

Bijzondere bijstand en armoedebeleid

Zolang de uitkeringen niet structureel zijn verhoogd, bieden toeslagen en de bijzondere bijstand hulp. Wij zien dit echter als lapmiddelen, waarmee nooit alle gaten die het rijksbeleid veroorzaakt in inkomens van mensen kunnen worden opgevangen. Wij handhaven de grens voor de toegang tot de bijzondere bijstand op 120% van het minimumloon en sluiten een verhoging naar 130% niet uit indien dit de participatie van mensen verhoogt en de armoedeval vermindert. De SP wil – zolang de inkomenspolitiek van het rijk niet fundamenteel is veranderd - een adequaat pakket voor de bijzondere bijstand dat maatwerk biedt en een vergoeding is voor bijzondere kosten. De huidige langdurigheidstoeslag blijft bestaan en dit is geen voorliggende voorziening voor andere vormen van bijzondere bijstand. De collectieve ziektekostenverzekering blijft bestaan en jaarlijks optimaliseren we het pakket. Lang niet alle mensen die recht hebben op ondersteuning maken gebruik van alle mogelijkheden. Dit niet-gebruik moet worden verminderd.

Volwassenen met een minimuminkomen kunnen uit het sport- en cultuurfonds een tegemoetkoming krijgen voor de kosten van het lidmaatschap van een sportvereniging, culturele activiteiten en/of de bibliotheek. Daarnaast willen we bijkomende kosten als sportkleding en -schoeisel extra vergoeden, omdat ervaring geleerd heeft dat de bijkomende kosten de grootste belemmering vormen voor actieve deelname aan verenigingen.

Armoede onder kinderen is verschrikkelijk en dat bestrijden we. De extra middelen die er zijn voor de bestrijding van armoede onder kinderen blijven daarvoor geheel beschikbaar als “plus” op het gemeentelijke pakket. Het Jeugdsportfonds blijft een voorliggende voorziening. Zolang de basis van de ondersteuning op orde is en blijft, moeten de extra gelden uit het Kindpakket ook vooral worden ingezet op oa. huiswerkondersteuning, opvoedingsondersteuning en gezonde voeding. Het kindpakket wordt periodiek (eens per twee jaar) herijkt op zijn effectiviteit. De norm voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen blijft de ruimste norm: namelijk 100% van de bijstandsnorm.

Schuldhulpverlening: extra middelen nodig

Er is meer geld nodig voor bestrijding van schulden en de dienstverlening van de Stadsbank. Dat willen we ook beschikbaar stellen, omdat steeds meer mensen schulden hebben en de hoogte ervan toeneemt. Daar moeten we wat aan doen. De regie voor de toeleiding naar een vorm van schuldhulpverlening ligt bij de gemeente en die blijft daar ook. Schuldhulpverlening en het herkennen schuldensituaties dient deel uit te maken van dienstverlening Wijkracht. BudgetAlert brengt de situatie in kaart en bepaalt waar iemand het best geholpen kan worden. Daarbij is de motivatie van mensen om tot een oplossing te komen zeer belangrijk. Doorverwijzing naar de Stadsbank Oost Nederland kan plaatsvinden, maar zien wij als een tweedelijnsvoorziening. De Stadsbank blijft een publieke organisatie en richt zich op het saneren van schulden en het beheren van budgetbeheerrekeningen. Wij werken samen met de Voedselbank. Voor mensen die afhankelijk zijn van een beschermingsbewind willen we alleen de diensten van bewezen bonafide aanbieders binnen de regio vergoeden via de bijzondere bijstand. Er moet scherp op toegezien worden dat mensen altijd kunnen beschikken over het inkomen dat binnen de beslagvrije voet valt.

Sociale werkvoorziening en beschut werk

De toegang tot de sociale werkvoorziening is per 1 januari 2015 als gevolg van rijksbeleid afgesloten. Wij zijn en waren het daar niet mee eens. Wij respecteren de rechten van de huidige Wsw werknemers van de SWB en bieden hen een werkplek die past bij hun beperking. Wij volgen de landelijke CAO die wordt afgesloten. De nieuwe voorziening “beschut werken” vullen we in. SWB moet zich blijven ontwikkelen als een breed publiek werk-leerbedrijf, waar arbeidsontwikkeling voorop staat. In dit werk-leerbedrijf krijgen alle mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de mogelijkheid zich in hun eigen tempo te ontwikkelen. Het doel is altijd plaatsing bij een zo regulier mogelijke werkgever. Indien de werkgever mensen niet in dienst wil nemen, dient onderzocht te worden in hoeverre detachering uitkomst kan bieden. Het dienstverband wordt dan met SWB aangegaan.

Samenwerking in de arbeidsmarktregio en Techniekpact

De arbeidsmarkt stopt niet bij de gemeentegrens. Veel Hengeloers werken elders in Twente. Twente is één van de vijfendertig arbeidsmarktregio’s. Wij willen dat de samenwerking binnen de arbeidsmarktregio tussen overheden, onderwijs en ondernemers verder wordt versterkt door met werkgevers en werknemersorganisaties, de O&O fondsen en het onderwijs nadere afspraken te maken met concrete doelstellingen over o.a. het opleiden en plaatsen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, stageplekken voor jongeren, omscholing van 45plussers en bv. leerling-gezel constructies. Maar ook over gezamenlijke acquisitie