Hengelo

Tijdens de laatste raadsvergadering van de periode 2014-2018 werd
afscheid genomen van 20 raadsleden, waaronder vier SP ers die hun sporen verdiend en nagelaten hebben. Ze spraken het publiek en de Hengeloers nog toe en lieten daarbij weten wat voor hen kenmerkend en belangrijk was.
De SP afdeling en de fractie is hen veel dank verschuldigd voor hun
volle inzet voor alle mensen waar we in Hengelo voor staan, dat is
iedereen, met een programma en visie waar we menselijke waardigheid,
gelijkwaardigheid en solidariteit voorop staan.
Hier lees je hun afscheidswoorden:

Ria Rouwet

Toen ik een paar dagen geleden bezig was te bedenken wat ik allemaal zou
opnoemen in mijn laatste bijdrage, kwam het verzoek van de griffie om de
bijdrage kort te houden. Jammer.
Dat betekent dat ik niet meer kan vertellen hoe trots ik ben dat we het
sociale beleid dat de afgelopen periodes overeind hebben kunnen houden,
ondanks alle bezuinigingen vanuit Den Haag.
En ook dat ik er trots op ben dat we deze raadsperiode zijn geëindigd
met dezelfde fractie als dat we die begonnen zijn. Dat kunnen maar
weinig fracties in deze raad zeggen.
Ook kan ik niet meer vertellen hoe spannend sommige raadsvergaderingen
waren. Niet door wat er op de agenda stond, maar door  raadsleden die
opstapten, overstapten of die voor zichzelf begonnen. En dan ook nog een
aantal Bing onderzoeken.…
En ook kan ik niet meer vertellen over mijn verbazing en steeds groter
wordende ergernis dat geluid steeds meer tijd en aandacht is gaan
opeisen. Hoe harder er geschreeuwd werd, hoe meer aandacht men kreeg.
Het algemene belang werd daardoor een ondergeschoven kindje.
Het enige wat me overblijft is de nieuwe raad veel wijsheid toe te
wensen en dat wil ik graag doen met een paar regels uit een gedicht van
Ingmar Heytze, dat hij een aantal jaren geleden schreef in de periode
dat hij stadsdichter van Utrecht was:

"Gun ons de wijsheid van uw bewoners
Laat deze raad hun vragen horen
En hun ware spreekbuis zijn"

Andries Bruinsma 

Hengelo blijft sociaal
Met deze 3 woorden ben ik 4 jaar geleden aan de slag gegaan als raadslid
voor de SP. Hengelo blijft sociaal: als opdracht van de kiezer, als
routekaart voor de fractie, als kompas voor het college.
Dit klinkt nogal behoudend - blijft sociaal - houden wat je hebt. In
2014 was dat niet zo vreemd. Toen stonden we aan de vooravond van grote
veranderingen in het sociale domein, die niet uitsluitend verbeteringen
zouden opleveren, was mijn verwachting.
De inrichting  van de Participatiewet, de WMO en de Jeugdwet was al
grotendeels bepaald door landelijk beleid, terwijl de invoering (in
korte tijd) en de uitvoering  (met een gekrompen budget) een
gemeentelijke taak werd. Mijn partij was op tal van punten tegen deze
veranderingen. Toch hebben we op lokaal niveau pragmatisch gekeken naar
de mogelijkheden en de onmogelijkheden geparkeerd in afwachting op
betere tijden. Het belang van onze inwoners die een steun in de rug
nodig hebben, heeft steeds zwaar gewogen in het bepalen van standpunten
en de besluitvorming. Dat hoort bij de sociale gemeente die
Hengelo wil zijn en wil blijven.
Binnen de smalle kaders van de landelijke wet- en regelgeving en de - in
mijn ogen  te krappe financiële mogelijkheden - hebben we het in Hengelo
goed gedaan, we hebben de ruimte benut, in het belang van onze inwoners.
  De brief van 14 maart met de titel 'Evaluatie en doorontwikkeling
sociaal domein' mag gezien worden als een politiek testament van het
huidige college én is wat mij betreft het koersdocument voor het college
van straks. Verplichte stof voor de nieuwe raad !
Ik ben er trots op dat ik mijn bijdrage heb kunnen leveren aan een
geslaagde transitie en een hoopvolle toekomst voor de verdere
transformatie.
Ik dank de stemmers op de SP voor hun vertrouwen, mijn collega
raadsleden voor de samenwerking en het debat, het college voor de
betrouwbare uitvoering. En natuurlijk dank voor de
ambtelijke ondersteuning - accuraat en effectief - in het bijzonder de
mensen van de griffie.
Mijn oproep aan de nieuwe raad: Hou Hengelo sociaal !

Hans van Doren

Er is gevraagd het kort te houden, ik ga ook echt proberen het echt
kort te houden.

8 jaar gemeenteraad, het klinkt  lang, het lijkt alleen niet zo lang.
Ik kan me niet voorstellen dat ik al 8 jaar in de gemeenteraad zit. Het
is voor mij wel een periode geweest met heel veel tijdtekort. 4 dagen in
de week werken en daarnaast bijna 3 avonden  in de week door moeten naar
een vergadering om 19.30 of 20.00 uur. Thuiskomen van je werk, vrouw die
buitenshuis werkt, kinderen die nog eten moeten hebben, mij vroeg het
heel veel tijd die afgelopen 8 jaar. Maar ik heb het graag gedaan. Ik
ben in de gemeenteraad gekomen om van Hengelo een mooie, sociale stad te maken en dat is denk ik wel gelukt de afgelopen 8 jaar.
Mijn kinderen hebben ook wel een beetje het politieke virus
overgenomen. Mijn oudste zoon is ondertussen ook lid van een politieke
partij, niet de onze, maar hij studeert in Groningen en doet daar een
studie die ook niet echt bij de SP hoort dus het valt wel op zijn plek.
Ik heb zelf het idee dat ik met de vergaderingen en de gemeenteraad niet
veel inbreng gehad heb. Ik was meer een stille kracht die af en toe eens
uit de slof schoot. Ik heb de VVD er eens voor uitgemaakt, dat ze de
sociale minima of de gehandicapten weer terugstuurden naar de jaren ‘30
door ze achter een hek te plaatsen met een slot erop buiten de stad
zoals het 80 jaar geleden was,  maar dat is denk ik een van mijn weinige
uitschieters geweest.
Toch heb ik twee keer een kunstje geflikt. In 2010 stond ik op de vierde
plaats van de lijst en we haalden  4 zetels, vier jaar terug stond ik
zevende en we haalden 7 zetels. Dit jaar heb ik me op de tiende plaats
laten zetten maar helaas we haalden dit jaar verre van 10 zetels. Sorry
jongens de magie was over.
Ik vind de gemeentelijke politiek wel heel interessant en ga die zeker
blijven volgen want ik moet met carnaval wel een leuk thema hebben om
met de optocht mee te lopen.
Misschien kom ik nog eens een keer terug in de raad. Ik heb dit jaar wel
de succesformule gezien. Begin een plaatselijke politieke partij, wordt
lijsttrekker en je maakt 75% kans om gekozen te worden.
Verder wou ik eigenlijk niet zoveel vertellen. Mijn vrouw bedankt,
kinderen bedankt, iedereen die tijd te kort gekomen is de afgelopen 8
jaar. Ik krijg nu weer de tijd om te fietsen naar mijn werk. Er ligt
ergens in Frankrijk een berg waar mijn mede-raadslid van D66 al is
tegenop gefietst. Mijn zoon is er ook eens tegenop gefietst. Ik ben tot
een derde gekomen en ben toen weer teruggegaan.  Ik dacht: ’Dat red ik
nooit’. Ik ga nu weer trainen om er wel tegenop te komen en wil eventjes
afsluiten met een uitspraak die ik ooit in het gemeentehuis heb gehoord
en die me altijd is bijgebleven. Het was een zeer verhaspeld spreekwoord
en dat luidde:  ‘Je moet niet met een mug op een olifant schieten’.

Gerard Vennegoor 

4 jaar geleden was ik één van de instromers, omdat nummer 1 van de lijst
SP, Mariska ten Heuw, wethouder werd en ik als nummer 8 dus doorschoof.
4 jaar Gemeenteraad heb ik als zeer prettig ervaren. Je krijgt een
andere kijk op de stad en op het stadsbestuur. Je krijgt op veel
gebieden een kijkje achter de schermen. Je maakt de stad van een heel
andere kant mee en je gaat zelf ook van een andere kant kijken. Waar je
zeker van jezelf was op een aantal punten, ging je toch soms overstag.
Als veelvuldige autogebruiker was ik heel erg vóór de auto, uiteraard.
Door onder andere verkeer als onderwerp te hebben, gingen mijn ogen toch
ook open voor de fietsgebruikers en heb ik zelfs bijvoorbeeld
voorgesteld om de Bornse Torenlaan af te sluiten voor auto’s.
Ik ben er trots op te hebben mogen meebesturen voor de stad en dat ik
heb mogen meehelpen om de stad sociaal te houden. Mee heb mogen helpen
als SP-er.
Achterom kijkend is er eigenlijk niet zo heel veel waar ik van kan
zeggen: dat heb ik voor de stad geregeld. Ook al juist omdat ik SP-er
ben en we er niet voor onszelf staan, maar voor elkaar en voor de stad.
Wel zal ik, als ik door de stad loop, nog lang terug denken aan die ene
Politieke Markt van 19 april 2017, waarin ik, omdat er, om de bekende
redenen, door de Gemeente heel veel extra structurele subsidie moet naar
ons stadstheater, gepleit heb om dan ook maar de naam van het theater
weer terug te geven aan de stad en derhalve de naam Schouwburg Hengelo
weer op de gevel te laten verrijzen.
Als ik door het centrum loop, loop ik graag een eindje om om nog maar
eens weer die mooie letters te zien staan.
Rest mij u allen, - het volledige college, alle mederaadsleden, de
volledige griffie, de bodes en alle ambtenaren, waar je altijd mag
aankloppen voor raad, en uiteraard mijn eigen partij -, zeer hartelijk
te danken omdat ik deel heb mogen uitmaken van deze raad.

Tenslotte wens ik de samenstellers van de nieuwe coalitie heel veel
wijsheid toe om te komen tot een goed college.
En van mij mag best, net als 4 jaar geleden, onze nummer 1 opnieuw
wethouder worden. Ik zal als nummer 6 van de SP graag opnieuw instromen
om de dan leeggevallen stoel weer te vullen.
Dus wie weet: misschien wel tot binnenkort!