Hengelo

In een goed gevuld klaslokaal deelt Harry van Bommel de Afghanistan krant uit en vraagt de veertig scholieren om hieruit het artikel met de titel "Politieke situatie in Afghanistan verslechtert" te lezen. Het is vijf minuten muisstil. Dat was even tevoren wel anders.

Met tien quiz vragen over het land en haar cultuur ontlokt het SP Tweede Kamerlid veel onderling overleg en een lachsalvo als hij spontaan zelf het antwoord al prijsgeeft op de vraag hoeveel buurlanden het Afghanistan heeft. "En zoveel mogelijk namen van deze zes landen". Het is een vrolijk begin van anderhalf uur discussie, waarbij gaandeweg het probleem duidelijk wordt.

Er blijven lost niets op, en zorgt ook niet voor de inlossing van de wederopbouw. Het gewapende conflikt neemt immers in omvang toe, met vele honderden burgerslachtoffers. De troepen terugtrekken helpt de Afghanen evenmin. Het geeft de strijdende Taliban meer mogelijkheden hun terrein uit te breiden. Toch wijst van Bommel erop dat de Taliban juist de buitenlandse troepenmacht, en daarmee het conflikt zoekt. En hoe vinden de Afghanen het zelf? Dat blijft de grote vraag.

Een ding is iedereen het wel over eens; Afghanistan een democratie opdringen is geen succesvolle operatie geweest. Hoe kan het ook anders. In de meeste westerse landen is de huidige democratie pas na lange perioden van twisten tot stand gekomen.
In ieder geval geeft de les nog veel stof tot nadenken. En napraten.