Hengelo

Dit artikel verscheen 13-10-01 in Twentsche Courant Tubantia ingezonden door Vincent Mulder, voorzitter SP Hengelo

Reeds voor de Brits-Amerikaanse aanvallen op Afghanistan begonnen waren er diverse demonstratieve bijeenkomsten tegen de Nieuwe Oorlog. Inmiddels worden er sinds zondagavond 8 oktober op tientallen plaatsen in Nederland demonstraties, bijeenkomsten en wakes gehouden tegen het begin van een grootscheepse oorlog om het wereldwijd terrorisme te bestrijden. En, geen misverstand, de deelnemers zijn vredelievende mensen, die het als hun plicht zien te strijden tegen onrecht, geweld en agressie. Hun veroordeling van het terrorisme, zo verschrikkelijk zichtbaar op 11 september in Amerika, is unaniem, evenals hun steun om de beramers ervan op te pakken en te berechten.

Maar daarmee begint de vraag waar het om draait. Welk middel is bruikbaar en geoorloofd om de bestrijding van het wereldwijd terrorisme te bereiken? Met het inzetten van bombardementen lijkt in ieder geval de ‘bijkomende schade’ van onschuldige mensenlevens geoorloofd. Het is te cynisch om te vermoeden dat stilzwijgend naast het aantal van duizenden onschuldige slachtoffers in New York en Washington daar een evenredig aantal onschuldige Afghaanse doden naast gezet zou mogen worden. Maar het maakt wel duidelijk dat deze oorlog in eerste instantie het karakter van vergelding heeft. De roep om wraak is een belangrijke motor van deze oorlogsmachine. Daarnaast is er de simplistische maar dwingende stelling van de president van de VS dat wie niet meedoet in deze vergelding vóór de terroristen is. Daarmee is een coalitie gesmeed waarin geen discussie geduld wordt over de strategie en de middelen om het terrorisme te bestrijden. Laat staan dat het openingen laat voor de vraag wat de voedingsbodems van het wereldwijd terrorisme en de haat tegen het westen zijn en hoe die voedingsbodems weg te nemen.

Als er opening zou zijn geweest hierover van tevoren een analyse te maken dan zou men vrij snel tot de overtuiging kunnen komen dat oorlogsgeweld zoals nu uitgestort over Afghanistan kiemen voor nieuw terrorisme in een groot deel van de wereld in zich bergt.

Maar er zijn veel meer vragen, waarover bij de verantwoordelijken in deze oorlog geen antwoorden gevonden worden.

Wat stellen de regeringen die zich achter deze oorlog scharen zich ten doel? Wordt naast het eventueel oppakken van terroristen in Afghanistan straks ook in andere landen een dergelijke strijd gevoerd om ‘ze uit te roken’? En welke landen kunnen dan rekenen op een Afghaanse aanpak? Staat Irak van Saddam Hoessein op het lijstje? Worden dan bewust Israël en Palestina gespaard omdat daar andere belangen gelden? Worden de delen van het terroristennetwerk in Saoedi Arabië aangepakt? Het antwoord op de laatste vraag lijkt gezien de westerse oliebelangen en de daarom noodzakelijk goede banden met de Saoedi dictatorfamilies wel duidelijk. Amerika zal zich wel hoeden om hun economische belangen daar op het spel te zetten.

De antwoorden op deze vragen krijgen we ‘uit strategische overwegingen’ niet. Maar ook premier Kok en andere leiders van landen in de coalitie krijgen die antwoorden niet van de VS. En daarmee wordt duidelijk dat de VS een coalitie hebben gesmeed voor een begonnen oorlog waarvan wel duidelijk is wie de strategie bepaalt, maar niet wat het doel is. Welke terroristen wel en welke niet? Welk netwerk wel en welk netwerk niet? Welke landen wel, en welke straks niet gebombardeerd? Maar nog onduidelijker daarmee is het antwoord op de vraag waar deze oorlog ophoudt, en wat er dan gerealiseerd moet zijn. Ook de Nederlandse regering doet mee aan een oorlog waarvan volstrekt onduidelijk is waar die toe leidt, en of er nog wel een eind aan te vinden is. In ieder geval heeft onze regering geen enkel middel in handen om daar sturing aan te geven. Ze worden geïnformeerd als de eerste bommen al gevallen zijn.

En waar op dit moment de energieverslindende oorlogsmachine op volle toeren begint te draaien wordt nagelaten om de oplossing via een versterking van de rol van de grootste volkerenorganisatie, de Verenigde Naties na te streven. De VN mag nu slechts reageren op de oorlog met het inrichten van kampen en noodhulpverstrekking voor de miljoenen op de vlucht. De VN is de enige organisatie die eenheid zou kunnen brengen in de strategie en aanpak van de bestrijding van het terrorisme, waar de VS nu ondanks de vorming van de ‘coalitie’ niet ontkomt aan het splitsen van de wereld in twee kampen. Die kans is nu onbenut, door vergelding voorop te stellen, en nu blind door te vechten. Oog om oog, iedereen blind.

De vele vragen die onbeantwoord blijven, en de onwil om hier antwoorden op te eisen bij de regeringsleiders leidt overal in de wereld tot grote bezorgdheid onder vele mensen, ook vele Nederlanders.

In de Tweede Kamer is de SP de enige partij die deze kritische vragen stelt, de rest stelt zich manhaftig, vrijwel kritiekloos op achter Kok die de antwoorden ook niet weet. Buiten de Kamer sluit de SP zich aan bij honderden groepen en organisaties die demonstreren tegen deze nieuwe oorlog. In Enschede is er dagelijks van 17.30 tot 18.00 uur bijeenkomst voor het stadhuis voor mensen die willen protesteren tegen de voortgang van deze nieuwe oorlog.